Nakatulog akong masaya kaya naman maaliwalas ako sa paggising ko kinaumagahan.
Wala na si Xyla sa tabi ko, baka nauna nang nagising at bumaba para maghanda ng aming almusal at umagahan. Hindi ko maiwasang mapangiti ulit habang naaalala yung kagabi kaya naman hinuli ko kaagad ang cellphone ko sa bedside table and then I texted the special person for this very special morning.
Me:
Good morning.
Mga ilang minuto lang at nakapagreply kaagad siya.
Francine:
Good morning.
Napangiti ako at lumundag na naman ang dibdib ko. Ewan ko ba, para akong bumalik sa dati na kilig na kilig at sobrang excited kapag siya na crush ko ang ka-text ko.
Me:
How are you feeling now?
Mabilis talaga siyang nakapagreply.
Francine:
I feel okay now. Anyways, sorry nga pala do'n sa kagabi ha. (You know what I
