Chapter 43

1538 Words
"Miss Phoebe, ayos lang po ba kayo?" may galang na tanong sa kaniya ng bagong driver niya. Hindi niya ito sinagot. May hangover pa rin siya kung kaya't nanatili siyang tahimik. Her friends was so determined to get her wasted. Buti na lang kinaya niya pa na mag-over the bakod at makapunta sa kuwarto niya na hindi nagsusuka. She felt badly nauseous but she needed to endure it as this is day where her college life started. "Okay lang ba kayo, Miss Phoebe?" muling tanong sa kaniya ng driver niya na ikina-ikot ng mata niya. Ang kulit mo Kuya, ha! Gusto niyang magsalita pero nanatili siyang tahimik. Dalawang taon na rin ang nakalipas simula nang palitan ng Dad niya ang driver niya. Dinamay niya kasi ang nauna niyang driver sa mga kalokohan niya. Lalo na sa mga oras na kailangan niyang mag-cutting class o sa tuwing tinatanong ng Dad nito kung saan-saan siya napupunta. Hanggang sa malaman ng Dad niya na nagsisinungaling pala ang driver nito para sa kaniya. She felt guilty when her Dad fired her driver. Kasalanan niya kung bakit may isang tao ang nawalan ng trabaho. She sighed. Bumigat na naman ang dibdib niya at naalala niya pa ang nakaraang nangyari dahil sa kaniya. Nang makarating sa harap ng university, agad siyang lumabas ng kotse kapagkuwan ay napasilip sa driver niya nang may maalala. "Kuya, puwede na po muna ikaw umuwi. Text na lang po ako kapag magpapasundo na ho ako," nakangiti niyang sabi para mapagtakpan ang pagkahilo niya. Tumango sa kaniya ang driver niya bago nito pinasibad ang kotse palayo sa unibersidad. Nang makitang wala na ang kotse, mabilis siyang tumakbo palayo sa university. Abby said that they should meet to their meeting place. Yeah, she's cutting classes again but she doesn't cares about it. Matagal na niyang binitawan ang galingan ang sarili niya para sa Daddy niya. Everyone will say that she just wasted her education and everything her Dad has given to her but she don't give a f**k. She's done. Wala na siyang pakialam pa sa iisipin ng iba. It's time her Dad to realize that she don't need their wealth. Kahit anong pagtatrabaho nito, hindi ang perang pinaghirapan nito ang kailangan niya. Kailangan niya ng Ama. Kailangan niya ang Daddy niya. Kailangan niya ang pamilya niya. Gusto niyang ipakita sa Dad niya na walang kuwenta sa kaniya ang ibinibigay nito. Gusto niyang malaman ng Dad niya na matagal na niyang gusto ang makasama ang Dad niya. Even if her Mother is gone, she's still hoping. Umaasa pa rin siya na kahit papaano ay matanggap na siya ng Dad niya. Habang naglalakad, biglang nag-ring ang cellphone niya. Agad niyang kinuha sa bag niya ang cellphone niya kapagkuwan ay sinagot ang tawag. "Gaga! Nasaan ka na?! Ikaw na lang ang hinahantay namin, huli ka na naman!" biglang sigaw ni Neri sa kabilang linya na ikinangiwi niya na lang. "Uh, sorry!" Lakad-takbong tumawid si Phoebe sa pedestrian lane. "You know, I can't make my driver lie to Dad for me this time." "Tsk, basta bilisan mo na! Lagi ka na lang late, hmp!" Neri said before hanging up. Mas binilisan ni Phoebe ang paglalakad. Pinagpapawisan na siya dahil sa tirik na araw pero hindi niya iyon pinansin. Nagmadali siyang makapunta sa meeting place nila hanggang sa makarating. Inaayos niya muna ang sarili niya maging ang nagulong buhok niya kapagkuwan ay pinunasan ang mukhq ng dala niyang scarf. When she's satisfied, she entered the shop. Unang napansin niya ay ang mga graffiti designs na binalot ang buong espasyo ng mga pader sa loob ng shop. "Phoebe!" Napalingon siya kay Sasha na ngayon ay kinakawayan siya. Lakad-takbo siyang lumapit kay Sasha. "Where are they?" tanong niya kay Sasha. "They're inside. Nauna na magpalagay si Willa, Abby, at Neri. Willa's the most excited just like what I expected," sabi ni Sasha at natawa. Naiiling na ngumiti si Phoebe kapagkuwan ay biglang nakaramdam ng kaba. "Oh my god! I don't think I'm still ready for this. Kinakabahan ako!" Dumating na humahalakhak si Bea. "Girl, hindi ba napag-usapan na natin? Walang urungan? You can choose whatever type of tattoo or designs you want. Basta walang urungan! Saka papakulay pa tayo ng buhok, may naiisip na ba kayong kulay?" "Well, any shades of grey will do for me," sagot niya rito. Her Dad is approved for it anyway. Akala pa ng Dad niya noong una ay ipinagbabawal ito sa university nila pero nang malaman na allowed naman silang magpa-kulay ng buhok, hindi na nagsalita ang Dad niya. "Okay, walang urungan!" Bea said. Napanguso naman si Phoebe. Right, I can't be a p***y right now! Pagtatawanan siya ng mga kaibigan niya kapag uurong siya. And besides, she can just choose a tattoo that she can hide with a smaller designs. It will not be a problem after all. "Fine, did you guys ask if we can draw the design we wanted to customize?" tanong niya sa dalawa. "Well, the artist said we can so..." nagkibit-balikat si Sasha na ikinangiti niya. Mabilis siyang naglabas ng notebook sa bag niya at gumuhit sa pinaka-likod na pahina ng notebook niya. Parehong nanood sa kaniya ang dalawa niyang kaibigan hanggang sa matapos niya ang tattoo na gusto niya. "Wow, I did know that you have such creativity in you, Phoebe," nakangiting sabi sa kaniya ni Bea. "I can draw but Dad stop supporting me too it. Just like what he is, he wants me to be business minded." Napabuga ng hininga si Sasha. "It's okay, Phoebe. Hayaan mo ang Daddy mo. Mare-realize niya na mas mabilis niyang ikakatanda ang pag-iisip sa problema ng businees niyo." Napatawa na lang siya. Indeed. ILANG minuto din ang lumipas bago lumabas ang tatlo nilang kaibigan na may kaniya-kaniyang tattoo sa palapulsuhan. "Kayo naman, girls. Good luck," nang-aasar na sabi ni Abby na ikinangiti ni Phoebe. Tatlong tattoo artist ang naghahantay sa kanila. Iginiya sila nito papasok at agad na nagtanong tungkol sa gusto nilang tattoo design. "Hindi po ako pipili. I already have a design in my mind so..." Inabot ni Phoebe ang pirasong papel kung saan naka-guhit ang gusto niyang ipa-tattoo sa artist. Napakunot ng noo ang artist kapagkuwan ay tumingin ito sa kaniya. "Just want to ask, why would you want a scythe with the word always engraved in it's blade?" She shrug. "I don't know. Maybe, because this is a message for my Dad that even in my death, I still want him to know that I love him. I will always love Mom and Dad." Napabuntong-hininga ang tattoo artist sa kaniya. "Okay then, where would you want it to be?" Tinuro ni Phoebe ang bahagi ng kaniyang kaliwang tiyan. "Here." Napamulagat ang tattoo artist sa kaniya. "You sure? It will really hurt if you want it to any part of your stomach." Umiling si Phoebe. Desidido sa gusto niyang mangyari. "I want it here, please," sabi niya na muling ikinabuntong-hininga ng tattoo artist bago ito nagsimula. "EARTH to Titus! What the f**k is going on with you? You've been out for four freaking hours after passing out, I thought you died son of a b***h!" may inis na sabi sa kaniya ni Larid. Napahilamos si Titus sa kaniyang mukha. "Ang ingay mo, nahimatay lang naman ako." Napangiwi naman si Larid sa kaniya. "Sinusubo mo na naman sarili mo sa trabaho." "Bud, it's subsob, not sinusubo," ani Kellan at natawa. "Whatever it is! Lagi na lang ako nito ginugulat tuwing nawawalan siya ng malay!" sagot naman ni Larid kay Kellan na ikina-iling niya. "Sorry for scaring you, dude. Just..." Napakamot si Titus sa kaniyang ulo. "Just thinking again. I had another dream." Sumeryoso si Larid samantalang si Kellan naman ay natawa. Clueless ito sa sinasabi niyang panaginip. "Don't take it seriously, Titus. Dreams also happens when we are too much exhausted. Kulang ka lang din sa tulog at nutrisyon," pagdadahilan sa kaniya ni Kellan na ikinakibit-balikat ni Larid. Nanatiling tahimik si Titus hanggang sa biglang tumayo si Kellan sa pagkakasalampak nito sa couch at nag-stretch bago sinuot ang fedora nito. "Gotta go, sensing a lot of souls to reap tonight," Kellan said before teleporting to somewhere else the both of them doesn't know. "So..." pagsisimula sa kaniya ni Larid. "What was your dream all about?" Napabuntong-hininga si Titus habang naaalala ang panaginip niya. "The woman she's pregnant. What it made me painful to see is that she was also stabbed in her left stomach." "That's really painful, bud." Larid tapped him on his back. "I wish I was there to save the woman," biglang sabi ni Larid na ikinataka ni Titus. "What do you mean?" Larid shrugs. Nasa mukha nito ang simpatya at awa. "Nothing. Just sad about what happened to the woman in your dreams." Napatango-tango si Titus kapagkuwan ay napatayo mula sa pagkaka-higa sa couch. He took his fedora from the table top before summoning his scythe to vanish from the table. "Where do you think you are going?" nakataas ang kilay na tanong sa kaniya ni Larid. "Start my job, reap souls as many as I can," sagot niya kay Larid na sinagot nito ng tango. "Eat first, Titus! You need it," Larid said, fading slowly as he teleported back to Philippines.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD