Nagising si Zyren sa sinag ng araw na tumatama sa kanyang mukha mula sa nakahawing kurtina.
“Hmmm…” ungol niya sabay nag-inat ng katawan. Bakit ang tahimik naman yata? Dahan-dahan siyang nagmulat ng kanyang mga mata. Una siyang napatingin sa orasan na nakasabit sa wall. It’s already nine in the morning. Ha? Tanghali na?
Napatingin siya sa tabi niya at bakante na iyan. Hindi man lang niya ako ginising? Dahan-dahan siyang bumangon. Nakakaramdam pa siya ng pananakit ng katawan pati na rin sa bandang gitna niya. Ang sakit naman ng pempem ko. Nailang rounds kaya kami simula sa opisina niya? Lima? Sampu? s**t, hindi ko na matandaan.
Napatingin siya sa kanyang suot. Damit na naman pala ni Lorrenze ang suot niya and she likes it. She really felt comfotable wearing Lorrenze t-shirt. Bumaba siya
