“'Wag na 'wag mong sasabihin kay grandmama na ikaw ang nagsabi sa akin noon,” sabi ko kay Elizabeth kinaumagahan. Mabuti na iyong masabihan ko siya habang maaga pa lang.
Litong tiningnan naman niya ako. “Huh? Bakit naman? P-paano kung magtanong siya sa akin. Hindi ko yata kayang magsinungaling,” sagot niya.
“Look, Elizabeth.” Iginiya ko siya paupo sa kama. “Narinig at nakita mo ba kung gaano kagalit si grandmama kagabi? Kapag nalaman niyang ikaw ang nagsabi noon, baka kung ano ang magawa niya.” I pleadingly looked at her. I want her to understand the situation.
“Oo sige. Naiintindihan ko. Nakakatakot nga si Madame lola kagabi. Pero paano kung magtanong siya?” Napabuntong-hininga ito.
“Wala kang alam. Hindi mo alam. Iyon lang ang isasagot mo kahit na anong pilit niya. Alam kong pagsisi
