CHAPTER THIRTY THREE
TONYO
“TONYO…”
Sa klase palang ng tono ng boses niya ay kinabahan na ako. Sa klase ng mga tingin niya ay hindi ko mapigilang kabahan at matakot. Pucha ito na ba yon? Basted ba ang proposal ko? Hindi naman ako nawala sa tono eh at saka maganda naman ang pagkanta namin. Ayaw niya ba sa kanta?
“Po? Ano po yun?” mabilis kong sabi.
Anak ng pating! Hindi ako matatakuting tao pero ngayon inaamin ko na, natatakot na talaga ako.
Yung kaba ko umabot hanggang outer space. Wala akong ibang iniisip sa ngayon kung hindi ang sagot lang ni Elsa. Ni hindi ko na nga iniisip ang masakit na tuhod ko dahil sa pagkakaluhod eh. Mas importante si Elsa at ang sagot niya. Mamaya na ako magrereklamo sa sakit sa tuhod kapag umoo na siya at sana nga umoo!
“Bakit?” tanong niya na nagpatigil
