Moonlight Academy (Taglish)

Chapter 28

CHAPTER 28

Fiona.

Nakatingin lamang ako sa kanya habang nakakunot ang aking noo. Problema ng isang 'to? Kanina pa siya nakatitig sa kawalan habang namumula ang buong mukha.

"Ugh! Kainis!" Napa-atras ako sa biglaan niyang pagsigaw habang ginulo ang kanyang buhok. Maya maya pa ay bigla nalang sumeryoso ang kanyang mukha na siyang ipinagtataka ko. Beast mode?

Tumayo siya sa sofa at naglakad. Sinundan ko siya ng tingin hanggang makarating siya sa kusina at uminom ng tubig. Nakakapagtaka lang. Bakit ganyan ang ina-asal niya ngayon? May nangyari ba?

Napa-iling nalang ako at pumunta ring kusina para tingnan kung may pagkain ba. I was debating if I should talk to her or not. Feeling ko kasi ako ang mapagbuntungan niya pag kina-usap ko siya. Grr~ I'm still not ready to visit the heaven. I mean, everyone wants to go to heaven, pero walang gustong mauna. That's the truth.

May nakita akong brownies kaya kinuha ko ito at isinalin sa plato.

"Fiona," Napatingin ako sa kanya ng tawagin niya ang pangalan ko. "If someone confessed to you and ask you if you're willing to be his lover. Will you accept it or not?" Nakatitig parin siya sa kawalan habang sinasabi 'yon.

"Well, it depends. If you love him then go and give him your sweetest yes, and if not, decline it. When it comes to love, everything is possible. Ang love kasi, kusa 'yang dumarating nang hindi natin namamalayan. Most of the time, love is giving someone the power to make you feel miserable, but you trust them not to. It can also lead you into something spectacular. But, the decision will still be came from you." seryosong sagot ko. Napatingin naman sa akin si Ellyce ng nakanganga.

"This is not happening," mahinang bulong niya. "N-no. I can't fall inlove with him. I-it's f-forbidden," nakita ko ang pagtulo ng mga luha sa mata niya.

"Shh~ " Sabi ko at tinapik tapik ang balikat niya. Alam kong nahihirapan siya dahil sa sitwasyon niya ngayon. She can't fall inlove to someone who's not her mate. It's hard to stop the feelings when you already fall inlove with him. It's like a small unfamiliar specimen that is hard to identify or a giant tsunami that is hard to stop.

"Should I decline it?" Tanong niya. Napakunot naman ang noo ko.

"Why are you asking me that? It's your decision," after that ay nagpa-alam muna siya sa akin na pupunta lang muna daw siya sa garden to breathe a fresh and relaxing air. Tanging tango lang ang naisagot ko sa kanya. I think, she really need to refresh her mind from everything para hindi na siya malito. And besides, napapansin ko no'ng mga nakaraang araw na parang may uma-aligid sa labas ng bintana sa kwarto ni Ellyce.

Ipinagsawalang bahala ko nalang 'yon at inisip na dala narin siguro ng imahinasyon ko. But as day passed ay mas lalo akong kinutuban no'ng may makita akong itim na uwak na nagmamasid kay Ellyce mula sa labas ng bintana niya. Every night, ganyan ang senaryong nakikita ko tuwing nagigising ako ng madaling araw, hindi ko rin alam kung bakit, basta I just found myself looking outside my window to give a glance at Ellyce's room's window at do'n ko palaging nakikita 'yung itim na uwak.

I bet, hindi siya isang ordinaryong uwak lamang. Meron siyang pulang naninilsik na mata at base narin sa movements na pinapakita niya tuwing gabi ay parang may kailangan siya kay Ellyce. And I need to find out what is it.

Hindi ko kayang baliwalain ang mga mysteryong nangyayari gabi-gabi dahil lang sa uwak na palaging nakamasid kay Ellyce. She's my friend at kahit wala pang isang taon simula nung kami'y magkakilala ay tinatrato ko na siyang parang nakababatang kapatid ko, because among the three of us, she's the youngest one and as an older sister/friend, I will do my best to protect her no matter what happen. Same goes to Trixie.

Ellyce.

I released a heavy sigh as I continue my way to garden. If I can just turn back time, then probably I have a chance to stop my feelings for him. But, it's too late.

Nang makarating ako sa garden ay agad akong umupo sa bench at pinikit ang aking mga mata. I was wondering, what if I accept Tyrone's confession? What will happen? Arrgh! I don't know. Tsk!

"Hey, sis!" Someone patted my shoulder that made me to open my eyes. I look at him and greet him the same way.

"Any problem?" Tanong niya. Umiling lang ako at ngumiti. I don't know if it's right to tell him my problem even if he's my brother. I don't want him to worry. Ayoko siyang maipit sa isang sitwasyong kagagawan ko naman.

"Tsk, don't lie to me. You're my sister so I know when something is wrong. Just tell me, sis." napayuko nalang ako matapos niyang sabihin 'yon. Nga naman? We've been together since we we're young so we know each other not just physically, but mentally.

"Kuya? Lately, I feel bothered by this weird feelings of mine. You know that, when you look at that person? Your heart starts to flutter without any reasons. It's like, that person is taking your breathe away?" Nanatili lang nakatingin si kuya sa akin. I think, he's waiting for more information. "At siya 'yung dahilan ng pagiging pre-occupied o distracted mo? 'Yung tipong... hindi siya maalis sa isip mo kahit anong gawin mo?"

Nakita ko namang ngumiti si kuya "By any chance, are you in love?"

"What?" Halos pabulong na tanong ko.

"I don't have any experience about loving someone opposite to my gender except the girls at our family. But, from what I observed and by the words you just said, I can tell that you're inlove. So? Who's the lucky guy?"

"Lucky guy? Or Unlucky guy? Psh, diba bawal ang ma-inlove sa taong hindi mo naman kabiyak? Hays! Sa lahat lahat ba naman ng lalaki dito si Tyrone pa?" Bumuntong hininga ako matapos kong sabihin 'yon.

"Tyrone? You mean si Phoenix Tyrone? The Fire Prince?" Naka-kunot noong tanong ni Kuya.

"Yeah," hays! 'Yung totoo? Pano na 'to?

"Cafeteria?" Pag-aalok ni kuya at tumayo. Tumango lang ako sa kanya bilang sagot kaya sabay na kaming dalawang nagtungo sa cafeteria.

Cafeteria.

"Ako na ang mag o-order, ikaw nalang humanap ng vacant table." Sinunod ko nalang ang sinabi niya at naghanap ng mau-upuan naming dalawa.

Umupo ako malapit lang sa may counter at sinubsob ang mukha ko sa mesa.

"Ellyce?" Inangat ko ang aking ulo upang harapin 'yung taong tumawag sa akin. I felt my heart beats fast when I saw Tyrone looking at me with worried in his eyes.

"O-oh?" Darn! I can feel my voice shaking. Hindi ako makatingin ng maayos sa mga mata niya kaya napayuko nalang ako.

"Why are you alone? Are you with someone?" Tanong niya at umupo sa tabi ko. Naramdaman ko ang pag-iinit ng buong mukha ko. Malamig naman kanina ah?

"Ah-- yeah. He's just taking our food." nakita ko naman ang pag-kunot ng noo niya matapos kong sabihin yun.

"He? You mean lalaki ang kasama mo? Who is it?"

"I am referring to my brother," tapos tinanaw ko 'yung pwesto sa counter kung saan ko iniwan si Kuya. I saw him walking towards our way while carrying our food.

"Wait? Tyrone right?" Tanong ni Kuya sabay lagay sa mesa 'yung mga pagkain. Tumango naman si Tyrone kaya napatingin sa akin si Kuya habang nakangisi. Sus! Nang-aasar pa 'tong mokong na 'to.

"Tyrone? Gusto mo ba talaga ang kapatid ko?" Walang pag-alin langang tanong ni Kuya kaya nanlaki ang mga mata ko. Grabeh! Diretsahan lang?!

"Ah, yeah," nabaling naman sa akin ang tingin ni Tyrone kaya umiwas ako ng tingin sa kanya at kinain 'yung inorder ni Kuya na pagkain.

"You know? I like you for her, but it's just that, we know that every mages is not allowed to fall in love with someone who's not their mate. Specially you, because you're one of the royalties. I don't want my sister end up crying because of this stupidity. We cannot break the rules, or else we're end up... Dead." seryosong saad ni Kuya habang nakatingin kay Tyrone.

"I know," Mahinang bulong ni Tyrone "but, what can I do? I cannot stop this feeling anymore."

"Hays! Mga kabataan nga naman ngayon," sabi ni Kuya at bumuntong hininga. Kung makapagsalita naman ang isang 'to akala mo kung sinong matanda.

"At tsaka, hoy, Tyrone! Gusto ko lang sabihin sayo na ayaw ng kapatid ko sa mga lalaking kulay pula ang buhok. Para daw kasing manok." napatawa ako ng mahina sa sinabi ni Kuya habang si Tyrone naman ay napakamot sa batok at awkward na ngumiti. Hays! Saan kaya namana ni Kuya ang ka-abnormalan niya noh? Kasi sa pagkakaalam ko ay si Daddy seryoso palagi at si Mommy naman ay minsan lang nagsasalita. Sa kapit-bahay niya siguro namana ang ugali niya. Not to mention, 'yung mongoloid naming kapit-bahay dati.

"Dejoke lang 'yon, bro. Haha!" Napa-irap nalang ako kay Kuya. Baliw!

***