KUNG may paligsahan lang ng taguan ng tunay na nararamdaman, malamang nanalo na ako. I was the best pretender ever. I always pretended to be okay and happy in front of everybody, always had to pretend nothing’s wrong and I could always handle pain so well.
Pero tulad nga ng kasabihan ng marami, kahit na anong tago mo, kahit na anong galing mo sa pagkukunwari, lalabas at lalabas ang totoo at ibubuko ka ng sarili mong emosyon, ng sarili mong puso.
Wala akong nagawa kundi ang tuluyang mag-breakdown nang makita ko mismo at ng dalawang mga mata ko na naghahalikan sina Clara at Stanley.
Sa likod ng library nangyari iyon, sa parteng pinakadulo ng shelves na medyo may kadiliman at hindi na masyadong abot at pinupuntahan ng mga estudyante. They were there. Clara was leaning on the tall shelf whi
