Naimulat ko ang mga mata nang maramdaman ang mahapding bagay na nanunuot sa aking kanang kamay kasabay nang pagyakap ng lamig sa aking katawan. Wala sa loob na naitaas ko iyon at hindi pa nag-sink in agad ang mga nangyayari nang makita kong may nakalagay na kung ano rito. Sinundan ko pa ng tingin ang maliit at manipis na tubo, sa pinakadulo ay mayroong dextrose na paunti-unti ang patak.
Naipilig ko ang ulo at ilang sandali pa ang nakalipas bago ko nagpagtanto ang nangyayari. Iginala ko pa ang paningin sa aking paligid. The familiar scent, the familiar plain design of the room… I almost freak out when I learned that I am in a hospital!
Ano ang ginagawa ko rito? Paano akong napunta rito?! I shouldn’t be here!
Si Caleb? Okay na ba siya? I should try my luck once again. Kailangan ko siyan
