“My mother. I want her to be here so she can help me from explaining everything. Ang hirap sumalo sa problema na siya naman ang may gawa.”
Marahas kong ginulo ang aking buhok nang muling mag-echo ito sa aking tainga. Damn! Ano’ng oras na pero hindi pa rin ako makatulog. Kanina pa akong binubulabog ng mga katagang iyon.
Sige, inaamin ko na. Hindi ako makatulog dahil nag-aalala ako kay Caleb. Habang tinitingnan ko siya kanina ay para bang ang lungkot niya. Parang ang laki ng problema na dinadala niya. Sa likod ng mga malalamig niyang mata ay nagtatago roon ang iba’t ibang emosyon.
I haven’t met his mom yet. Even his dad. Sa loob talaga ng tatlong taon naming pagkakakilala at pagiging magkaibigan—okay sige na, friends kahit na may feeling ako sa kanya, ay hindi ko pa nakilala kahit isang m
