Chapter One Hundred Twenty Five

2208 Words

Ilang taon na nga ba ang nakalilipas simula noong huli kong narinig ang boses ni mommy? Pitong taon ako noong iwan niya kami ni daddy, at bukas nga ay mag-be-bente tres na ako, halos labing anim na taon na rin. There was a moment of silence between us, I almost thought that she was already out of the line, kung hindi ko pa siya narinig na magbuntong-hininga ay akala ko iniwan na naman ako. Napailing ako. “I’m gonna end this.” “Wait, sweetie—” Pero huli na ang lahat dahil pinutol ko na ang tawag. Mukhang wala naman siyang sasabihin, maghihintayan lang kami sa wala. Pinagmasdan ko ang aking cellphone na nakapatong sa aking hita. Somehow, I am hoping she will call again, but I have been staring for almost half an hour on my cellphone screen but no one has called. Ilan na ba kasi ‘yo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD