Lorena
In the following days, Mama and Lorna visited me again.
"Hello, anak." Kaagad akong niyakap ni Mama ng mahigpit at ganun din ako sa kanya. Pati na rin sa kambal ko.
They brought a lot of food for me and put it on the table.
"I miss you!" Lorna kissed me on the cheek.
"I miss you too. Kumusta ang mga pamangkin ko? Hindi niyo yata sila kasama ngayon?" I asked her. We sat down in our chairs.
Minsan kasi ay kasama din nila ang mga bata sa pagdalaw dito kaya kilala na rin nila ako. It's okay kung malaman nilang nakakulong ako. Gustong-gusto ko kasi talaga silang makita at makakulitan.
"Naroroon sila ngayon sa mansion ng mga Delavega. Nawili sila sa paglalaro kasama ang mga pinsan nila. Sa susunod na lang ulit sila makakasama dito."
"Bihira lang kasi sila magkita-kita," I answered
