PALIHIM ko siyang pinagmamasdan habang siya'y naglalakad sa aking harapan. Halata na malalim ang iniisip niya at seryoso ang mukha simula pa kanina. Mabilis kong pinikit ang mata ng mapansin na lilingon siya sakin.
"Kaya mo bang maglakad?" tanong niya.
Pagmulat ko, nakita ko na nakatayo na s'ya sa gilid ko. "I can," I answered.
Nagkatitigan kami sandali ngunit inirapan niya ako. Tsk, the way she look at me I can tell that she really hate me.
Tinignan niya ang kanyang relo saka bumuntong hininga. "Get up. It's time to go," sabi niya at lumakad papuntang pinto.
Habang tumatayo ay hindi ko napigilan ang ngumiwi, ininda ko na lang ang sakit at humakbang papuntang pinto. Hinawakan ko ang aking tagiliran upang maibsan ng kaunti ang sakit.
"Tsk, wag ka ngang umarte, daplis lang 'yan," inis
