KABANATA 18

1830 Words

We’re set to leave tomorrow. Wala na kaming oras o mga araw pa na sasayangin o papalampasin. Senator De Varga will strike whenever he wishes to. Hindi niya hihintaying maging handa kami kaya sa lalong madaling panahon, kailangan na naming umalis.   Umalis na si Mama agad-agad nitong tanghali. At ngayon naghahanda na ako ng mga gamit na dadalhin sa pag-alis. Gusuhin ko mang puntahan si Deon nang makapagpaalam man lang sana ay pinigilan ko na ang sarili. Ayokong madamay pa siya sa gulong labas naman siya.   As I watch the sky from my bedroom’s balcony darken, I couldn’t help but get more anxious. Nakakabahala ang maghintay na dumating ang bukas dahil alam ko, sa pagsikat na pagsikat ng araw bukas, mag-iiba na ang buhay ko, ang buhay namin. At ang pinakanakakatakot sa reyalidad na ito ay

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD