A shining white Tesla Roadster is waiting outside. Ganoon na naman kagaya kanina ang mga tauhan niya, nakayuko at tila ba iniiwasang mapatingin sa akin. They are all silent and just waiting.
I was surprised when he opened the door for me. Saglit ko itong tinapunan ng nang-aakusang tingin, pero hindi niya iyon masyadong binigyan ng pansin at umikot na papunta sa driver’s seat.
The interior of his car is impressive, it's in the combination of red and black. Gumapang din sa ilong ko ang amoy ng pabangong lagi kong naaamoy sa kaniya. There was a faint smell of mint too, hindi ko sigurado pero parang kagaya ng sa sigarilyo. And I hated that smell.
Nang makapasok na rin siya at makaupo sa kanyang pwesto, hindi ko na naman naiwasang mapatitig sa kanya. Tila biglang lumiit tingnan ang sasakyan
