MARIELA ROSE LOPEZ
__
"Leigh... puwede bang tumigil na muna tayo?" Huminto na ako sandali. Hindi ko na kaya ang kirot ng talampakan ko. Naiwan kasi ang isang kabiyak ng tsinelas ko kanina at natusok ng bubog ang paa ko.
"Huwag ka nang maarte. We don't know this place." Diretso pa rin ito sa paghakbang hanggang sa hindi ko na siya matanawan dahil madilim sa paligid at ang liwanag lang ng buwan ang nagbibigay ng ilaw.
Pinilit ko pa ring magpatuloy dahil natatakot ako na maiwan doon mag-isa lalo at wala namang bahayan.
Napapadaing ako sa bawat pagtapak ng paa ko. Sinubukan kong humabol sa kaniya pero bumagsak na ako tuhod ko sa sahig.
"Leigh... please... I can no longer walk."
Narinig ko ang pagsinghap nito. "Bwisit talaga. Pabigat ka lagi sa buhay ko."
I felt guilty. Nag-aalala lang
