Kabanata 47 May ngiti sa labi kong pinapanood ang masayang pamilya ni Adrianna na nasa stage at nagbibigay talumpati sa mga bisita. Seeing them both smiling, face gliitering in so much happines as they introduce Reon in front of everyone was priceless and unmeasurable. Sana ako rin. Sana maranasan ko rin ang saya na nararamdaman ng kapatid ko. Sana magawa ko rin iharap si Dashiel sa maraming tao at ipakilala bilang isang Monasterio. Pero paano ko magagawa 'yon kung hanggang ngayon ay naduduwag pa rin ako? Paano ko gagawin iyon kung mas inuuna ko ang mararamdaman ng iba kesa sa sarili ko? Mahal ko si Daniel pero mayroong malaking parte sa akin ang hindi magawang saktan si Christian, kung hindi ko pa nga siya sinasaktan mula pa noon. I must be the most selfish woman in this planet for le