CHAPTER 22:
HINDI NA AKO NAG-AKSAYANG MAGPALIWANAG o magpalusot pa sa kambal dahil halata naman kung ano ang nangyari. Kung ano man ang nakita nila, iyon na 'yon. At kahit naman subukan kong magsinungaling o gumawa ng kwento, paniniwalaan nila kung ano ang nakita nila. Nakakahiya man, pero anong magagawa ko? Nangyari na!
Ayaw ko sanang bumalik sa loob ng bahay hangga't naroon pa si Veron pero wala akong nagawa kundi ang bumalik nang paulit-ulit akong tawagan ni Veron matapos siyang mapahiya. Alam niya naman kasing anong oras na at pagbukas ng pinto ng bahay ko, shop na kaagad tapos bigla siyang lalabas ng naka-boxers lang? Mabuti nga at nakasuot pa siya ng boxers, paano kung wala? Edi nag-live show siya bigla!
"Bakit hindi mo manlang ako ginising?" tanong niya. Hindi galit ang tono pero
