CHAPTER 23:
NAGING MADALAS ANG PAGDALAW NI Veron sa shop. Sa isang linggo, dalawa hanggang tatlong beses siyang dumadalaw. Kung minsan pa, kapag hindi siya nakakapunta, pinadadalhan niya ako ng kung ano-ano. Flowers, chocolates and so on. Malapit na akong ma-convince na sincere talaga siya sa nararamdaman niya para sa akin. And yes, I want to believe him. But, I trust my instinct, I still need proof.
"Ma'am! Halaka Ma'am!"
Halos mabulunan ako sa kinakain kong kanin na may ulam na adobong pusit nang patakbong lumapit sa akin si Michael. Bitbit niya ang cellphone niya at tila ba natataranta.
"Ma'am! Tingnan mo 'to, dali!"
Kumunot ang noo ko at saka ibinab ang plato sa lamesa.
"Ano ba kasi 'yon? Para kang tanga."
Naupo siya sa silyang katapat ng inuupuan ko at saka inabot sa akin ang
