CHAPTER 30:
HANGGANG NGAYON, hindi pa rin ako makapaniwala na kaharap ko na si Papa. Iyong inakala kong hindi ko na makikita kailanman, hawak ang kamay ko habang magkatitigan kaming dalawa.
“You grew up beautiful just like your Mom,” he said.
Tumikhim si Callia na nasa likuran ko. Gusto kong matawa sa naging reaksyon niya. Wala kasing nagsasabing kamukha ko si Mama, si Papa lang ang madalas na nagsasabing kamukha ko siya.
Ngumiti ako. “Hindi mo ako nakitang lumaki. . .”
Inangat niya ang kaniyang kamay pagkatapos ay hinawakan ang ulo ko. “I’m sorry, I was just devastated that time when I found out that your mother is doing drugs. You know how much I love her.”
Halata sa mga mata niya ang matinding pagsisisi, na hindi niya ako nakitang lumaki. Walong taon pa lang ako no’ng huli kaming
