Deserie ‘Andeng’ Salvacion
Ilang beses akong kukurap-kurap upang kilalanin ang tao sa aking harapan. ‘I can’t believe na ganito ang kahihinatnan ni Tyler after our last conversation.’ I been there before, pero mas malala kasya sa nangyari sa akin noon. Hindi ko siya nakilala dahil sa bumagsak ang kanyang katawan. Mahaba ang buhok at balbas. Ang kanyang mga mata ay nangangalumata dahil sa kakulangan sa tulog.
Nasasaktan ako na makita siyang ganito pero wala akong magagawa. ‘Wala!’ Sarili lamang niya ang makakatulong sa kanya upang gumaling. Naramdaman ko ang awa sa aking sarili. ‘Di ko nga naiwasan maluha nang makita ko siyang mahimbing na natutulog sa kanyang kama.
“Parang awa mo na, Deserie!” humahagulgol na iyak ni Tita Susana. “Hindi ko kayang makita siya na nag kakaganyan! Tulungan
