CHAPTER 21: DINNER.
Bumuntong hininga ako habang hinihintay si Karlo sa labas ng opisina niya. Kanina, pinaalalahanan niya akong hintayin ako at kapag hindi ko siya hinintay ay may parusa.
Nagsisimula na siyang maging sweet sa akin ilang araw pa lang ang nakalipas magmula 'nong pumayag ako sa gusto niya. Mula 'non ay hindi na rin ako tumigil sa kakaasa na sana nga ay magkaroon kami ng pag asa.
Bumukas ang pinto ni Karlo at sumara. Nilingon ko siya na ngayon ay nakangiti ng malaki. Hindi ko alam kung totoo ba ang mga ngiti na 'yan, o sadyang mapanlinlang lang talaga ang mga ngiti niya.
"Tara na?"
Tumango lamang ako kasabay 'non ang paghawak niya sa aking kamay. Nag angat ako ng tingin sa kanya ngunit nakangiti lang siyang naglakad habang hawak pa rin ang aking kamay.
Habang naglalakad
