AMANDA PARANG may konting kiliti na naman akong naramdaman pero agad kong pinakalma ang aking sarili. "Hindi ako makakakain ng maayos," wika ko. "Kakain ka ba? O kakainin ko 'to?" He immediately slide his left hand down to my tummy. Iniangat ko agad ang kamay niya. "Kakain na," sagot ko. I heard him grinned. Ugh! Para akong paslit na sunud-sunuran sa kanya. Aminado ako na pagdating sa kanya ay may sariling utak ang katawan ko. Magprotesta man ako ng ilang beses ay hindi iyon uubra. Nagsimula na lamang akong kumain kahit nakakailang ang posisiyon naming dalawa. Nangangalahati na ako nang kain at parang pati ako ay sinisimulan na rin niyang kainin. The heck!? "What are you doing?" I asked. "Nagpapamis," sagot niya. He was starting to nibble my neck and it gives me a good feeling. I