Andeng's POV
SIX years na ang nakalipas, hindi ko inaakalang nakaya kong mabuhay na wala ang anak ko. Araw-araw akong nasa puntod niya at iyon na lang ang aking kinakausap.
Bakit ang bilis niyo kinuha sakin ang anak ko?
Hindi niya man lang nakilala ang ama niya. Hindi ko man lang nasabi sa kaniya ang totoong buhay pa ang ama niya. Buong buhay inisip niyang patay na ang kaniyang ama. Nagsinungaling ako sa kaniya.
"Ysang, miss na miss na kita anak..." sunod-sunod na tumulo ang luha ko. Hinaplos ko ang pangalan niyang nakaguhit sa lapida. "Anak, miss na miss na kita ng sobra. Kahit man lang sa panaginip ko magpakita ka. Gusto kitang yakapin ng mahigpit at ng matagal."
"Andeng..."
Napalingon ako sa aking likuran. Si Alejandro, nakatayo na sa aking likuran.
Paano niya nalamang nandito a
