“HINDI AKO NAKIKIPAG-USAP SA BALIW.” Alucard couldn’t help smiling remembering Awa’s words, as he continued to watch her walked away from the park. Hindi kasi siya agad umalis doon para alamin kung ano ang susunod na gagawin ng dalaga sa iniwan niyang singsing, at kung ano ang magiging reaksyon nito once na mag-sink in na rito ang mga idineklara niya rito kanina. He was quite pleased, and a little bit surprised, to see her just shrugged off her shoulders and went back to her musings. Gusto sanang mairita ni Alucard dahil parang binalewala lang nito ang mga sinabi niya. Pero hindi rin niya maiwasang ma-impress ng konti sa naging reaksyon nito. Sanay kasi siya na overwhelmed ang mga tao sa presensiya niya, lalo na sa mga salita niya kapag may mga iniuutos siya. “But this woman…” Nakita niy