“Erin, lasing ka na. Tara na,” sabi ni Ariel sabay kuha ng ilang perang papel sa wallet niya para bayaran ang pagkain namin.
“Huwag mo akong hawakan!” Tumayo ako pagkaraang hilahin ang kamay niya, pero umindayog ang katawan ko. Inalalayan niya ako gamit ang kanyang braso, at sabay kaming lumabas ng restaurant. Pagpasok namin sa loob ng sasakyan, sinabi ko sa kanya na inaantok na ako dahil halos hindi ko maidilat ang aking mga mata at ang sakit ng ulo ko!
“Sige, iuuwi na kita kaagad.” May sinabi siya, pero bago niya paandarin ang sasakyan niya, hinawakan ko ang mukha niya at hinalikan siya sa labi.
Tinangka akong itulak ni Ariel, pero matigas ang ulo ko. Alam kong hindi iyon ang alak, ngunit nagkaroon ako ng lakas ng loob na gawin iyon at kalaunan ay sinisi ko ito sa alak. Iminungkahi ko
