Chapter 47.1

1182 Words

Nagising ako sa mga bisig ng lalaking patuloy na nagbibigay kulay sa aking buhay. Kagabi ay nakayakap siya sa aking likuran. Ngunit ngayon ay nasa harapan ko siya at yakap namin ang isa't isa. Halos masabi ko sa sariling wala na akong mahihiling sa mga oras na ito. Pero pinigilan ko ang sarili bago ko pa man iyon masabi. Everything is still not fine. Naguguluhan pa rin ako. Hindi pa rin naaayos ang gulong sinimulan ni daddy. Tipid akong ngumiti sa maamo niyang mukha ngunit salubong na mga kilay. Ang mga labi ay nakaisang linya. Kaunti ng kanyang buhok ay nakatabing sa kanyang mukha. Sinubukan kong iangat ang aking kamay upang ayusin iyon. But I failed, especially because his arm was completely locking me. We're so close to each other that I can feel the roundness of my stomach against his

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD