Miles Point Of View*
Nakatingin ako ngayon sa Dad ni Lucas na seryoso ang mukha pero nung nagkasalubong ang mga mata namin ay bigla siyang ngumiti. As usual naka mask pa din siya ngayon at ang labi at ilong lang ang nakikita ko ngayon.
"Naghintay ba kayo?" tanong niya sa amin at dahan dahan naman akong umiling iling.
"Miles, diba kanina ka pa nag aalala kay Dad?"
Nagulat naman ako nung nilaglag ako ni Lucas.
"Totoo ba yun, Miles?"
Napayuko ako at dahan dahan na tumango. Lumapit siya sa akin at pinat ang ulo ko.
"No need to worry, ayos lang ako. So let's start?"
Tumango naman kami at ganun nga araw araw kaming nag eensayo at hindi din nawawala ang pag meditation. At every night din ay di mawawala ang usapan namin ni Maxwell minsan nga pag wala akong training ay naka on ang video
