Jelsea's POV
Dahil sa nangyari ng gabing iyon. Nagbago bigla ang pananaw ko sa buhay. Naisip ko na hindi pa katapusan ng mundo. Pwede pa akong bumangon at magpatuloy sa pakikibaka sa buhay. Nawalan man ako ng anak at hindi na ako mahal ng taong labis kong minahal. Hindi ito dahilan para hilingin ko na mamatay na lang din ako dahil lang sa nabigo ako at nasaktan.
Alam kong darating din ang panahon na makakalimutan ko ang lahat ng sakit na nadama ko at tatawanan ko na lang ito pagdating ng panahon. Alam kong magiging masaya rin ako muli at makakahanap ng bagong pag-ibig at siyempre magkakaroon din ng mga anak balang-araw. Siguro hindi siya para sa akin kaya kailangan ko na siyang iwan at kalimutan. Hindi rin siguro para sa akin ang anak na iyon kaya binawi siya ng Diyos. Siguro mananatili
