LYKA
WALANG pagsidlan sa kaligayahan ang aking puso ngayon. Dahil isang buwan na lang ay masisilayan na namin ang munting anghel na ilang buwan ko nang dala-dala sa aking sinapupunan. At batid ko na hindi lamang ako ang masaya at excited, kundi mas higit ang aking mag-ama.
“I can’t to see our baby Pauline, sweetie,” masuyong wika sa akin ni Verex habang hinihimas niya nang marahan ang aking bilugang tiyan. Magkatabi kaming nakahiga rito sa aming kama kahit siksikan kami. Pero kapag gabi naman ay sa sahig lang siya natutulog. Hindi na kasi kami kasya rito sa makipot kong kama dahil malaki na ang aking tiyan.
“Our baby Maria Pauline Sofia Joyce,” nakangiting sagot ko naman sa kaniya nang balingan ko siya.
Napakunot noo ang aking asawa. “Ha? Akala ko ba “Pauline’ lang ang gusto mo?” nagta
