CHAPTER 19:
KAHIT HINDI PA SIYA KILALA NG MGA TAONG nakakasalubong namin, kusa talagang napapalingon. Paano ba naman kasi, para siyang timang na nagsuot ng kulay puting jacket na may hood, naka-mask pa tapos hinahatak niya ako papunta sa kung saan. Sino ba namang hindi ma-a-attract sa ginagawa niya? Hindi marunong magpanggap, masyadong halata!
"H-hanggang saan p-pa ba tayo?" hinihingal na tanong ko.
Medyo malayo yata ang pinag-parking-an niya. Ang layo na ng nilalakad namin pero wala pa rin akong natatanaw na kotse.
"H-huy! Z-zareb!" tawag kong muli pero hindi niya pa rin ako sinagot.
Medyo nawawala na ang mga tao, gabi na kasi at karamihan ay nasa loob na ng bahay nila.
Hanggang sa may tapat ng convenience store kung saan niya rin ako hinintuan before, naaninag ko na ang parehong ko
