Ang gabing iyon ang huli naming pag-uusap ni sir Carl. Pagkatapos kasi ng kasal na dinaluhan nila ay hindi na siya umuwi pa dito sa mansiyon. Mukhang sumabay na siya sa mga pinsan niya na umuwi ng Manila.
Malungkot tuloy ako sa mga sumunod na araw. Kinakastigo ko ang sarili dahil sa inaasta kong ganito. Jowa ka gorl?
Pero mas mabuti na din siguro na hindi ko na siya nakikita para makalimutan ko na ang nararamdaman ko sa kaniya ng tuluyan. Kasi kapag nandito siya, madidiligan lang ang nararamdaman ko.
At baka maulit na naman ang nangyari. Hindi ako assuming, medyo lang. Kasi naman, ang huling pag-uusap namin ni sir parang inaakit niya ako na ulitin namin 'yon.
Kapag nakikita ko kasi siya parang nabubuwag ang pader na ako ang lumikha. Magsusumikap ako at mag-aaral, mabibigyan ko ng m
