Sabay kaming nagsuot ng wayfarer ni kuya ng palabas na kami ng arrival area dito sa Naia. Luminga-linga kami para hanapin ang mga sumundo sa amin pero sa malayo ay si daddy ang nakita ko.
Siya ang sumundo sa amin, nangiti ako at mabilis na naglakad tungo sa naghihintay na ama. Malaki ang ngiti sa kaniyang labi ng palapit kami,
may nangingilid pa na luha sa kaniyang mga mata.
Well, he's always like that, para namang hindi siya lagi bumibisita sa amin sa US kasama sina nanay.
"Welcome home, anak," aniya at agad akong niyakap. Niyakap ko din siya, tila ngayon ko lang na-realize ang pangungulila niya sa amin ni kuya sa nagdaang mga taon na pinili naming sa US tumira.
What can we do? But we are here now. I am here now. Over the past years, naging maayos kami ng unti-unti ni daddy. He
