Hanggang sa makabalik kami sa sasakyan ay ramdam ko ang init ng ulo at ang galit ni Sebastian. I could even hear him gritting his teeth.
His aura is lethal. His looks were fatal. And no one will ever have the courage to block his way.
Nagsimulang umandar ang sasakyan paalis ng shool na para bang walang nangyari. The people involved are surely crying until now.
“Sumobra yata ang ginawa mo sa teacher ng kambal.” I think I can never stay silent. Hindi ko na napigilan na sabihin iyon dahil makalipas ang ilang minuto ay para bang bigla akong natauhan.
“That was not too much. Kulang pa nga ang lahat ng iyon. They deserve the worst.” Nakapikit ang kanyang mga mata habang nakasandal ang likod sa upuan.
Naalala ko tuloy ‘yong panahon na tinanggal din niya sa trabaho ang isa sa mga empleyado
