My heart is pounding hard as I am making my way out of the pantry. Daig ko pa ang hinahabol ng aso sa bilis ng aking takbo palabas. Bakit kasi ang laki ng pantry niya parang isang buong kusina na may kasamang dining area na. Sa pagmamadali ay muntik ko pang matabig iyong malaking vase na nasa bukana ng pinto.
“Isaac?!” I tried calling my brother. Para akong masusuka sa sobrang kaba.
Paglabas ko ng pantry ay si Isaac lang ang naabutan ko sa labas na may kinakausap sa kanyang iPad. Nakaharap siya sa gawi ko kaya hindi ko nakikita kung sino ang kausap niya pero siguradong si Tita Mommy ‘yon.
Where is Sebastian? Hindi ko siya naabutan dito sa labas. Nakita ba niya?
“Isaac…”
Sinubukan kong tawagin ulit si Isaac habang nagmamadaling maglakad papunta sa kanya. Ramdam ko ang pangangatog ng
