SPENTICE and the FIERY PRIEST

SATFP: Chapter 18

Hinila niya ako papunta sa hallway kung saan wala masyadong tao na dumadaan.

Hanggang ngayon ay hawak niya pa rin ang kamay ko at hindi pa binibitawan. Hanggang ngayon din ay wala pa siyang sinasabi kung bakit niya ako dinala rito.

Ano na naman bang pumasok sa isipan nitong ni fiery priest at naisipang pigilan ako at hilahin papunta rito?

I need to find Mr. Risson as soon as possible to make things clear. Pero sa tingin ko, hindi ko na siya maabutan kahit tingnan ko pa ang CCTV cameras para mahanap siya.

But I'm not losing hope.

Tatapusin ko lang 'to agad at tatakbo na papunta sa surveillance room ng hospital.

Ako at si Mr. Risson ay dapat magharap at magtuos sa araw na 'to.

"May sasabihin ka ba sa 'kin, Father Josiah?" tanong ko na bumasag sa katahimikan.

He cleared his throat bago bitawan ang kamay ko.

Akala ko nag-eenjoy na siyang hawakan ang kamay ko. Pervert punk fiery priest.

Kinumpleto ko na ang mga tawag ko sa kanya.

I crossed my arms and lean in the wall waiting for him to talk.

"Uh... Kung ano man 'yong nakita mo kaganina, gusto ko sana na walang makaalam no'n bukod sa 'yo."

Kumunot ang noo ko. It should be kept a secret? Why?

"Ang alin? 'Yong nangyari ba sa loob ng kwarto?"

"Lahat. Gusto kong walang makakaalam kung ano man ang pinunta ko rito at 'yong pasyente."

Tumango ako ng dahan-dahan. Masyado sigurong confidential ang sitwasyon kaganina at kung sino man ang pasyenteng 'yon.

"Can I ask you why are you doing this? Keeping this as a secret? I'm just curious, why?"

Humugot siya ng malalim na hininga bago sumagot, "The patient is my brother. Nakakatandang kapatid ko. Gusto kong isikreto ang tungkol sa kanya at ang lagay niya dahil ayaw kong madamay pa siya nang dahil sa 'kin."

"Madamay?"

"Kapag nalaman ng mga tao na ang kapatid ko ay nandito sa hospital at malubha ang karamdaman, magsisipuntahan sila rito para magpakita ng concern nila sa 'kin. At iyon ang pinakaayaw kong mangyari. My brother doesn't want too much spotlight and many visitors. That's why I'm keeping this as a secret."

But I think there's more than that. Hindi niya basta-basta itatago ito sa mga tao dahil lang do'n. It's a valid reason pero tingin ko may malalim pang dahilan kung bakit niya ito ginawang sikreto.

"What happened to him?"

"Kasalanan ko kung bakit siya nand'yan. Ako dapat ang nasa kalagayan niya at nahihirapan imbis na siya."

Kita ko ang lungkot sa mga mata niya at ang pagkuyom ng kamao niya.

I know I shouldn't do this dahil may hinahabol at hinahanap akong kriminal. But my mouth doesn't want to stop asking and getting curious.

Himala na lang na patuloy sinasagot ni Father Josiah ang lahat ng katanungan ko. Walang tanong-tanong at sinasagot agad. Today, I saw another side of this fiery priest.

"You shouldn't blame yourself, Father. Hindi ko alam kung ano'ng nangyari pero walang ginusto na mangyari 'yon. Don't worry, your secret is safe with me," I said.

I think I should stop asking because the situation is confidential. Ramdam ko rin na ayaw sabihin ni fiery priest ang kabuuan na nangyari sa kuya niya. And I respect his decision.

"Thank you, Spent. And for the advice. Aasahan kong hindi mo ipagsasabi sa iba kung ano'ng meron dito."

An advice to cheer you up, Father.

Mas okay sa 'kin na gumagana ang pagka-hot temper mo kahit na nakakainis kaysa sa malungkot na ikaw at sinisis ang sarili na nakikita ko ngayon.

"No worries and makakaasa ka. Mauuna na ako, fiery priest." Tinapik ko ang balikat niya at tumalikod na sa kanya.

"Ingat ka, Spentice."

Hindi ko na siya sinagot pa at nagdire-diretso lang ng lakad. Sinusundan ang daan na kinabisado ko kaganina.

Sana lang ay nandito pa si Mr. Risson.

Sumakay ulit ako ng elevator at pinindot ang fifth floor. Pagkaapak ko sa fifth floor ay tumapat ako sa pinto ng kwartong naglalaman ng copy ng mga CCTV cameras.

Kumatok ako ng dalawang beses sa pinto. Bumukas 'yon at bumungad sa 'kin ang guard na may hawak pang water bottle at tinapay sa isa pang kamay.

Breaktime na ba? Pero wala na akong paki sa kung ano'ng ganap ng guard na 'to. Ang sa 'kin ay kailangan kong mahanap si Mr. Risson.

"Ano pong maitutulong ko sa iyo, Ma'am?"

"I'm here to check some CCTV footage."

"Sorry po pero hindi po namin basta-basta pinapakita ang CCTV footage namin sa kung sino."

I knew it that this will happen.

Kinuha ko sa wallet ang ID card ko na nagsasabing isa akong lawyer.

Not your ordinary lawyer and to be exact, it's your mafia lawyer.

A registered lawyer who works for the mafia.

Pinakita ko sa kanya ang ID ko. "I'm a lawyer. May hinahanap akong kriminal na nasa loob ng hospital niyo ngayon. I'm investigating him kaso nawala siya sa paningin ko. I need your help and CCTV is the easiest way to find someone, right?"

"Lawyer?" Kinilatis niya ang ID ko. "Ano'ng klaseng kriminal ang hinahanap mo na nasa hospital na 'to?"

"A psycho murderer."

"Ano?!" gulat niyang tanong.

"Yes. Kaya hayaan mo na akong tingnan ang CCTV niyo dahil baka may mangyari sa mga pasyente niyo."

"Siguraduhin mo na mahahanap mo siya at hindi magkakagulo rito."

Tumango ako bago tuluyang pumasok sa loob.

Umupo ang guard sa upuan katapat ng isang malaking computer at sinimulang galawin ang mouse.

Tinuro ko sa kanya ang daan na dinaanan ni Mr. Risson.

"Any CCTV's na malapit sa hallway na 'yan?"

Sinunod niya agad ang sinabi ko at tiningnan ang ibang CCTV footage.

Pinagtuturo ko ang bawat footage kung nasaan si Mr. Risson. He just went to someone's room at nagtagal siya do'n ng ilang minuto. Lumabas siyang may pilyong ngiti sa labi niya.

Why are you smiling, Mr. Risson? What's the good news?

At sino kaya ang taong pinuntahan at kinausap niya?

"Matanong lang, Ma'am. Bakit kayo po anh humahanap sa kanya? Bakit hindi ang mga pulis?"

"They finding him too. Nagkataon naman na nandito ako at nakita ko siya. He's my case that I need to win at hatulan siyang guilty."

Para sa pagpapanggap ko na may hinahanap na kriminal, kailangan kong magsinungaling.

"Ano po bang—"

"Here, here, here! Paki-zoom mo nga, sir."

He zoomed it at kita kong dumaan si Mr. Risson sa parking-an ng mga kotse. It's thirty minutes ago according to the time on the footage.

D*mn it! I already lost him!

"Thanks, sir! Have a nice day!" paalam ko sa guard at lumabas na.

Wala ring kwenta ang pagpunta ko dahil nakaalis na si Mr. Risson. Abot kamay ko na siya kaganina kung hindi lang ako nag-stop over.

Pero hindi ko rin naman malalaman ang sikreto ni Father Josiah kung hindi ako napunta ro'n sa tapat ng kwarto ng kuya niya at narinig ang pinag-uusapan nila.

Hindi ko rin malalaman na may kapatid pala siya at sinisisi niya ang sarili siya sa nangyari sa kuya niya.

Lumabas ako ng hospital at hinanap ang motor kong pinaparada ko sa guard.

Nahanap ko naman agad 'yon dahil nasa gilid lang ipinarada. Sumakay ako at pinaharurot papunta na sa kompanya ng kasama ni Mr. Risson noon.

Siya na lang ang tanging paraan para makita ko si Mr. Risson.

I hope he'll cooperate. Kasi kung hindi ay baka madamay siya sa gagawin ko sa matandang itatayo ulit ang mafia niya.

Gamit ang address na binigay ni Tristan ay napuntahan ko agad ang kompanyang may hidden agenda sa pagpapalago nito.

Pumasok ako sa loob at saktong nakita ko ang isang pamilyar na mukha na kinakausap ang sekretarya niya.

"Ehi! Carissimo CEO di questa azienda! [Hey! Dearest CEO of this company!]" walang pakialam kong sigaw para makuha ang atensyon niya.

Lumingon siya banda sa 'kin at kita ko kung gaano biglang lumaki ang mga mata niya.

Are you scared? Again?

"Cosa stai facendo qui? [What are you doing here?]" nagtataka niyang tanong.

"Sono qui per trovare il signor Risson. Sai dov'è? [I'm here to find Mr. Risson. Do you know where he is?]"

"No, non lo faccio. Esci già prima che le mie guardie del corpo ti buttino fuori! [No, I don't. Go out already before my bodyguards will kick you out!]"

Talaga lang, ha? Ako pa talaga ang tinakot mo ng gan'yan?

"Eh kung ikaw kaya ang palayasin ko sa kompanya mo?"

"Cosa hai detto?! non riesco a capirti! [What did you say?! I can't understand you!]"

Nagkibit balikat ako sa kanya.

Kasalanan mo nang hindi ka nag-aral ng lenggwahe ng Pilipinas. Nasa Pilipinas nga ang kompanya at illegal business mo, hindi ka naman marunong magsakita ng Filipino.

"Che ne dici se dovremmo avere un accordo? [How about we should have a deal?]"

Lumapit ako sa kanya dahilan kung bakit napaatras siya ng isang hakbang pero napatigil din..

"C-che a-affare? [W-What d-deal?]"

"Dimmi dov'è adesso e ti risparmierò la vita. [Tell me where he is right now and I'll spare your life.]"

Huwag ka nang magmakulit pa kung ayaw kong madamay ka sa gulo.

"Dimmi prima qual è il tuo problema con lui? [Tell me first what is your problem with him?]"

Napahawi ako ng buhok ko pataas.

"Hai appena mandato uomini nella mia stanza d'albergo solo per uccidermi? [Did you just sent mens to my hotel room just to kill me?]" I directly asked.

Not even care and taka a glance about other people staring at us.

Hindi naman nila maiintidhan ang sinasabi namin unless they are Italian or can understand Italian. Or born in Italy.

"Quali uomini? Non l'ho fatto! Non sapevo nemmeno dove fosse il tuo hotel. Perché dovrei mandare i miei uomini ad ucciderti? [What mens? I didn't! I didn't even know where your hotel is. Why would I send my mens to kill you?]"

Mukhang wala akong makukuhang impormasyon mula sa kanya at kung saan ko makikita si Mr. Risson.

"Sei sicuro di non sapere dov'è? [Are you sure you don't know where he is?]"

"Sì! Non lo so, a parte che è già alle tue spalle. Risson! [Yes! I don't know aside from he's already at your back. Risson!]"

Napayuko ako nang makita ko ang anino niyang nakaambang susuntukin ako. Pagkalayo ko ay nagpakawala ako ng sipa na itatama ko sana sa mukha niya pero hindi ko itinuloy at nasa ere lang.

"Va bene, bene, Spentice. Qualunque cosa. [Okay, fine, Spentice. Whatever.]"

Binaba ko ang paa ko at ni-reserve ang sipa ko.

"At last. Ang hinahanap ko," saad ko habang inaayos ang damit ko at buhok ko.

Wala pa sa isang segundo na nakalapit na ako sa kanya at agad na kinwelyuhan siya.

Gulat siyang napatingin sa 'kin at napahawak sa kamay kong kinwelyuhan ko.

"C-cosa sono— [W-What i-is—]"

"Hai qualcosa a che fare con cinque uomini che hanno cercato di uccidermi nella mia stanza d'albergo? [Do you have something to do with five mens who tried to kill me at my hotel room?]" seryoso kong tanong sa kanya.

"Quali uomini? Non sapevo nemmeno dove fosse il tuo hotel, come avrei provato ad ucciderti? [What mens? I didn't even know where is your hotel is, how would I tried to kill you?]"

"Voglio solo la verità, signor Risson. [I only want truth, Mr. Risson.]"

"Anche io. E questa è la verità. Non ho niente a che fare con questo! Smettila di soffocarmi! [Me too. And that is the truth. I don't have anything to do with it! Stop choking me!]"

Padabog ko siyang binitawan kahit hindi pa ako kuntento sa sagot niya.

"Prepara le tue prove che non hai nulla a che fare con esso. Sono disposto ad aspettare, signor Risson. Dimostramelo, [Ready your proofs that you have nothing to do with it. I'm willing to wait, Mr. Risson. Prove it to me,]" saad ko at umupo sa bakanteng upuan na nasa loob ng kompanyang ito.

Sh*t! Then, who the hell is the boss of those five mens who tried to kill me? Idagdag mo pa 'yong taong unang-unang nagtangka sa buhay ko.

I swear, I'll f *cking hunt those people who tried to kill me.

Hindi niyo magugustuhang makaharap at gumanti ang isang Spentice Viglianco.