*Ding dong*
*Ding dong*
*Ding dong*
Nagmamadali akong lumabas ng banyo na may hawak pang sipilyo dahil sa paulit-ulit na pindot sa doorbell.
"Aspettare! (Wait!)"
Who the hell would visit me in this early morning? Room service of this hotel?
I opened the door and an unfamiliar man greet me with a formal attire, necktie on, and his coat on his hand.
My hand automatically grabs the gun in my left side. My gun will always be by my side. Hindi na mawawala sa 'kin na palagi kong dala ang baril ko dahil hindi ko alam kung kailan o saan aatake ang kalaban namin.
Being part of a mafia is not that easy especially if you are a daughter of a mafia boss.
I observe this man in front of me.
"Yes?" I asked.
He smiled at me. "Hi, good morning! And... you look cute, Spentice."
Napaismid ako dahil sa sinabi niya bago napatingin sa sarili ko. I throw my toothbrush away from me and fix myself.
But wait, what? What did he call me? Did he just call me by my name?!
F*ck!
Kaagad kong nilabas ang baril ko at tinutok sa kanya. Kita kong nagulat siya sa ginawa ko kaya agad siyang napataas ng dalawang kamay niya.
"Woah—woah!"
Kinasa ko ang baril ko bago magtanong.
"Who are you? How do you know my name?"
Dahan-dahan akong lumapit sa kanya nang hindi nakakalampas sa pintuan ko.
"E-Easy, S-Spentice... H-Hindi ako kalaban, maniwala ka!"
I'm still not convinced.
"Answer my questions first," utos ko.
"A-Ahm, ok—okay, okay! My name is Tristan Reyes, a prosecutor of your allied prosecution office here in the Philippines. I know you of course! The daughter of the known Viglianco mafia boss. I am also friend of Zach."
May kinuha siyang business card sa wallet niya at inabot sa akin. Kinuha ko 'yon at tiningnan.
'Paradise Prosecution Office'
I don't know if I could really trust this man. Yes, he knows our mafia, the mafia boss, Zach, and he knows me but my gut feel says that I shouldn't trust this psycho idiot in front of me.
Nawiwirduhan ako sa kanya the way he always smiles like shooting for a commercial of toothpaste and how he speaks casually without fear in me. He knows me, at alam kong kilala niya kung ano ang kaya kong gawin.
"You just wait right there," sabi ko at iniwan muna siya.
Pumasok ako sa loob para kunin ang cellphone ko at matawagan ang napakagaling kong ama.
I need to ask about this allied prosecution office. I never been in the Philippines so I don't know whom I should trust aside from Father Jacob. He's really a good priest and friend unlike the priest I met before him.
[Sì, ciao? (Yes, hello?)]
"Dad. Does we have an allied prosecution office here?" tanong ko agad.
[Why? Actually, we do have one. I think it's the Paradise Prosecution Office. By the way, Spent. Did you already talk—]
"So, it means you know them and we can trust them?"
[Of course! They're an allies, you can trust them. I assure you.]
Napataas ako ng isang kilay ko. Really, Dad? Can I really trust that guy over there? He looks like a professional womanizer and a flirt not a prosecutor.
"Okay, thank you."
[Wait! How about news to Father Ja—]
"Arrivederci! (Bye!)"
Mabilis kong pinindot ang end call dahil alam ko naman kung ano ang itatanong niya. It's all about Father Jacob and if I already met him. Well, I did but Father Jacob insist that we should talk today because he's tired and it's better to talk about golds this day.
Bumalik ako sa pintuan kung saan nag-iintay ang unexpected kong bisita, only to find out that Tristan Reyes guy is already left.
I rolled my eyes. Sumulpot dito nang hindi ko inaasahan, umalis din nang hindi ko inaasahan.
Prosecutors, huh?
I returned to the bathroom and continue my morning routine.
>>>>>
NAKAUPO ako at naghihintay rito sa labas ng simbahan. Nandito rin ako kahapon at nandito na naman ako ngayon. Dito kasi ang usapan namin na magkita ni Father Jacob.
Buti na nga lang at nakita ko siya kahapon. Binanggit ko agad ang pangalan ng tatay ko at mukhang alam na niya kung ano ang ibig sabihin no'n. Kaya siguro naisipan niyang mag-usap kami ngayon dahil baka marinig ni Father Josiah ang pag-uusapan namin kung kahapon kami nag-usap.
Speaking of that priest. I forgot to thank him for helping me find Father Jacob yesterday.
Pero dapat ba akong magpasalamat? He didn't thank me too for driving him back to this church for free. So, I think we're quits.
"Spentice Viglianco, good morning!"
Napalingon ako sa direksyon kung saan nanggaling ang tumawag sa pangalan ko.
It's Father Jacob wearing his priest attire.
"Good morning, Father!" I greeted back.
Tumayo ako para salubungin siya pero napatigil din nang hindi ko inaasahan ang ginawa niya.
May hawak siyang lalagyan at winiwisik-wisik sa akin ngayon dahilan kung bakit may dumadapong likido sa katawan ko.
What the heck is this?!
"Father?! What are you doing?!"
Hindi ko alam kung ano 'tong bumabasa sa akin ngayon at kung ano'ng trip ng kaibigang pari ng ama ko.
Ano 'to? Like friends-friends sila? Kung gaano ka-abnormal ang tatay ko gano'n din ang paring 'to?
I thought Father Jacob is a normal priest but I think I got scammed again.
Yes, Father Jacob is good, nice, should be admired, and be a model to everyone. It's just that I didn't expect this coming.
Narinig kong tumawa siya ng malakas habang ako ay ipinagbubuti ang pag-iwas sa winiwisik niya.
Sh*t! I have no time for this!
Pero para sa ginto, I'll face any challenges I may encounter sa mga paring nandito!
"Parehong-pareho kayo ng ama mo, Spentice," he said, laughing. "Your reaction ay kagaya rin sa kanya nang unang beses ko siyang wisikan nito! It's holy water, don't worry."
No. I think I should be worry. Baka masunog ako niyang holy water mo dahil sa mga napatay kong tao at sa ilegal na gawain ko.
Tinigil niya na ang ginagawa niya at umupo.
"Take a seat, Spentice."
Ganito ba talaga lahat ng pari rito sa Pilipinas? Hindi mo alam kung ano talagang trip nila sa buhay.
And why do I keep encountering weird priests here?
Dad! You should be the one who do this mission of yours!
Humugot ako ng malalim na hininga at ibinuga iyon bago umupo sa tabi niya. Pinunasan ko ang ibang holy water na nasa katawan ko.
"Can we talk about the golds?" I asked.
Humarap ako sa kanya nang matapos ko ang pagpupunas.
Does this holy water can lessen my sins? I bet not.
"The golds..." panimula niya. "Hindi mo makukuha 'yon nang madalian. Nakatago 'yon sa kwartong ako lang ang pwedeng makapasok. Ang kwartong iyon ay dasalan ko at nando'n ang lagusan papunta sa underground ng simbahan na ito. Kung saan nandoon ang mga ginto ni Spento."
"Paano ko po makuku—"
"You are his daughter, right? Magaling mag-isip ng paraan si Spento. Alam kong makakaisip ka rin ng paraan kung paano makukuha ito nang walang nakakapansin," putol niya.
Tumango ako.
I should prepare lots of plan on how to get all the golds.
"Father, can I see the golds? Para makaisip po ako ng paraan kung paano ilalabas ang mga iyon."
"Sa ngayon, baka hindi muna. Father Josiah has an eyes on you. Tinanong niya ko nang tinanong kahapon kung paano mo ko nakilala."
That fiery priest again. Hula ko siya ang magiging dahilan kapag pumalpak ako sa pagkuha ng mga ginto ng ama ko.
"I already told him kung paano kita nakilala. Pero unang beses pa lang po kitang nakita kahapon. Sadyang ayaw lang talaga akong pagkatiwalaan ng paring iyon." Napairap pa ako sa kawalan nang maalala ang pagmumukha ni Father Josiah.
Father Jacob chuckled. "Mukhang hindi maganda ang pagkikita niyo ni Father Josiah. Tinanong ko nga rin kung bakit kayo magkasama pero hindi niya ko sinagot."
"He's a rude priest with a bad attitude. Fiery priest," bulong ko na mukhang narinig ni Father Jacob.
"Mabait naman 'yon si Father Josiah. Sadyang may temper lang talaga siya. May paninindigan 'yon sa trabaho niya lalong-lalo na sa Diyos."
Napaismid ako. Hindi ako maniniwala hanggat hindi ko nakikita.
"Kamusta na nga pala si Spento? Malago pa rin ba ang business niya?"
Kumunot ang noo ko dahil sa narinig. Ano raw? Ano'ng business ang pinagsasabi ni Father? 'Yong mafia ba ang tinutukoy niya?
Alam niya ba na isang mafia boss si Dad? At malaking mafia ang pinapatakbo nito?
I'm not sure what he's talking about but I answered it in a safest way.
I smiled at him. "Yes. His business is still successful."
Kita ko ang tuwa sa mga mata ni Father Jacob. "Napakagaling nga namang businessman ng kaibigan ko. Matagal ko na rin 'yong hindi nakakausap."
Businessman, who? My Dad? What the f*ck? Hindi na ko nagtanong pa kung bakit isang businessman ang pagkakakilala niya kay Dad.
"Hindi niya po kayo sinabihan sa pagpunta ko rito para kunin ang mga ginto?"
Umiling siya. "No... Kaya nga nagulat ako nang makita kita. I know you dahil last year pinapadalhan niya ako ng mga pictures niyo. Ngayong taon lang ata siyang walang paramdam sa 'kin."
Dad! You're such a fool! Pinagloloko mo na nga ang matalik mong kaibigan, hindi ka pa nagpaparamdam ngayong taon!
I better scold him later for what he did.
"Kung gusto niyo, pwede ko siyang tawagan ngayon para magkamustahan po kayo."
"Okay lang, Spentice. Baka masyadong busy ang papa mo sa trabaho niya."
Tumango na lang ako.
"I'll contact him later. Sasabihin ko rin po na kinamusta niyo siya," dagdag ko pa.
"Regarding to your plan on how to get the golds... Huwag kang mag-alala dahil tutulungan kitang makuha 'yon."
"Thank you, Father Jacob."
"Nga pala, bakit naisipang kunin ni Spento ang mga ginto niya ngayon?"
Nagkibit balikat ako. "He says he has plans for it."
"Napaka-misteryoso talaga niyang tatay mo. Ang daming hindi sinasabing sikreto, 'no?"
Napatawa ako ng mahina. "Siguro nga po."
Tumayo na siya at inayos ang suot niya. "By the way, sabihan mo lang ako kapag nakaisip ka na ng plano. Para mapag-usapan ulit natin."
"Okay po. Salamat ulit, Father."
"Walang anuman 'yon. Puntahan mo lang ako rito sa simbahan. Welcome ka lagi."
Awkward akong ngumiti. Fake news atang welcome ako rito. Baka 'di ko namamalayan, nasunog na ko pagpasok ko pa lang sa simbahan.
Tumayo na rin ako at nakipag-kamay kay Father Jacob.
"Mauuna na po ako, Father. Babalitaan ko po kayo agad sa mga plano ko sa ginto."
"Sige, sige. Pagpalain ka nawa, Spentice," aniya.
Kumaway ako sa kanya bago tuluyang umalis. May misa pa ata si Father Jacob kaya mas mabuting sa susunod na lang ulit namin pag-usapan ang mga ginto.
Sumakay ulit ako sa kotse ko at nagpalamig muna.
I need to see the golds first before I can think of a plan. An escape plan of the golds.
As much as possible, I want to finish this mission early. I have so many tasks to do in Italy that I left there and some are assigned to Zach. I want to do it and help him because I know right now, he's already stress.
Mahirap talagang i-handle ang mga naa-assign na trabaho sa 'kin kung hindi ka maalam do'n. Knowing Zach, I know his cursing me with his tons of works.
Isa pa, malapit-lapit na rin akong ma-bored dito kaya kailangan ko talaga ng pagkakaabalahan na trabaho bukod sa isipin ang mga ginto. I miss my illegal mafia works.
Finishing my private mission early would make my life easier and happier.
Sana nga lang ay walang maging sagabal sa misyon kong mga ginto nang matapos ko agad.
Let me just think of a better plans then I'll start getting the golds step by step.
Hindi rin kasi sa 'kin sinabi kung ilang ginto ba ang nando'n sa underground ng simbahan. Ayaw niya ring sabihin kapag tinatanong ko.
My Dad just said "golds" emphasizing the "s".
I might give my father a hard punch for being secretive sometimes. And I remember, I need to scold him later from what he did to Father Jacob.
My phone just rang and Zach's name appeared on it.
Speaking of this stressed man.
"Che cosa? (What?)" bungad ko.
"Spent! Ho bisogno del tuo cazzo! (Spent! I need your f*cking help!)"