Naging palaisipan kay Maverick ang mga sinabi ni Monsieur Dieudonné sa kanya. Sinubukan niyang kausapin ito at arukin ang mga ibig nitong ipahiwatig pero hindi niya nagawa. He was so stubborn that he couldn't retaliate when the conversation heated up. He understands though as he can see himself in the old man.
"Boss, what are your plans now?" Brando asked when they were on their way back to their lair.
Maverick didn't hear what Brando had said as he remained quiet. He is spacing out looking outside of the car window. Brando gently shakes his head when he doesn't get any answer from Maverick.
A few minutes later, Maverick turned facing in front, fixing his tie, and spoke.
"We need to go back to Italy as soon as possible."
"Yes, boss!" Brando replied. "How about Halle?"
"She can come if she wants to, but I don't think she can leave in a rush," Maverick answered without taking a glance at Brando.
"Women thing. Tsk!"
Muli silang binalot ng katahimikan habang nasa biyahe.
"What is he implying just now?"
"Boss, did you say something?"
Maverick turned to Brando abruptly when the latter asked him.
"No! Why?"
"I heard you murmur a moment ago," Brando replied.
Ikinumpas ni Maverick ang kamay para sabihing balewalain nito ang kanyang narinig.
Kaagad na inutusan ni Maverick ang mga tauhan na maghanda para sa kanilang pagbabalik sa Italy nang narating nila ang tahanan.
"Diego, is everything ready?"
"Yes, boss!"
"We have to leave right now!"
Nagpulasan ang kanyang mga tauhan pagkarinig ng kanyang sinabi. Tila isang tao ang kilos ng mga ito na halos sabay pang bumalik sa kanyang harapan dala ang kani-kanilang mga gamit.
"Oh, by the way, aside from Diego and Brando and two other men, the rest of you will take my plane back to Italy," wika ni Maverick sa mga tauhan.
May dalawang piloto pa silang kasama maliban kay Diego kaya walang problema kung sino ang mag-uuwi ng kanyang eroplano pabalik ng Italy.
"Yes, boss! Diego has briefed us about this already," wika ng isa sa kanyang mga tauhan.
Habang lulan sila ng sasakyan pauwi isang oras ang nakaraan ay nag-text na agad kay Diego para ihanda ang kanyang kagamitan ganoon din ang iba pa nilang tauhan.
"Good!"
Maverick then turned to Diego and Brando.
"You guys can follow me. We are leaving now," he said.
"Can we leave as well, boss?" tanong ng isang tauhan kay Maverick bago pa man niya magawang humakbang para maunang lumakad.
Maverick's brows drew together as he narrowed his eyes and turned to the guy. Bahagya naman itong napaatras nang makita ang hitsura ng amo.
"Brains!" Maverick snarled at the person, pointed, and pressed his finger on his temple, gesturing to the guy to use his brain.
Maverick then flounces in exasperation while Diego and Brando nodded to the guy to tell him what to do. They then followed Maverick as they didn't want him to snarl at them too. They knew how unpredictable his temper is.
"Wait!" Maverick halted, raising his hand. Diego and Brando stumbled to each other when Maverick stopped.
"Yes, boss?" tanong ni Brando nang may Karnataka sa biglang pagtigil ng amo sa paglalakad.
"You!" turo nito sa lalaking kanina ay nagtanong kung aalis na rin ba sila.
"Me?" turo ng lalaki sa sarili.
"You will be demoted from your work after we arrive in Italy," walang gatol na wika ni Maverick. " I don't want a slow-brainer man in my company," dagdag pa nito.
The guy lowered his head. Tila napahiya ito sa winika ng amo.
"Brando, assign him to where he deserves."
"Yes, boss!"
"And, I changed my mind. You guys stay here and wait for Halle. I want you to charter him to Italy in two days. Understand!"
Maverick's voice roared. Stares darted at each one of his men leaving them in silence.
"Where are your mouths?" muling sigaw nito nang ni isa ay walang naglakas-loob na mag salita.
"Yes, Sir!"
"Just make sure that Halle will be with me on time, safe and sound!"
Muling bilin nito na agad ding tumalikod palabas.
Puro iling na lamang ang ginawa nina Diego at Brando habang nakasunod ang mga ito sa kanya. Kapag ganong tumaas ang boses nito ay pinipili nilang manahimik kaysa bigla na lamang may lumipad na punyal at tamaan sila kung saang bahagi ng kanilang katawan. Ma-swerte nga lamang at sa pagkakataong iyon ay tila galit lamang ito at wala sa isip na pumatay.
"Whew! I thought that was the end of me!" wika ng tauhan nang tuluyang makaalis sina Maverick.
"You are lucky, bro," tugon ng isa sa mga pilotong naiwan sabay tapik sa balikat nito.
"We need to recharge while waiting for Miss Roux. The way our boss acted just now, we'll be facing another fight," wika rin ng isa.
That's right!"
At kanya-kanya silang nagpulasan para asikasuhin ang mga sarili at hinanda ang mga gamit sa dagliang pag-alis pagdating ni Halle.
Meanwhile, Maverick phoned Halle to inform her that she must board the private jet back to Italy.
"Why?" usisa ng dalaga.
"For you to have a most comfortable flight rather than rushing to the airport to catch your flight," tugon naman ni Maverick.
"Oh, you still care for me," napangising wika ng dalaga sa kabilang linya.
"You know, I am! But that's for your loyalty's sake!" mataas ang boses na sagot muli ni Maverick.
Bigla namang napatingin sina Diego at Brando sa inaasta ng amo pero mabilis ding binawi at nagkatinginan dahil yata pareho sila ng iniisip. Sa uri ng modo ng kanilang amo at sa takbo ng mga tugon nito kay Halle ay tila nagkainitan ang dalawa bago man sila umalis. Init na hindi kayang ilabas ng katawan na gaya ng kanilang alam.
"Stubborn as he is!" bulong ni Brando kay Diego.
"As usual!" tugon naman ni Diego sabay upo ng tuwid dahil nakasalubong ng tingin nito ang pandidilat ni Maverick.
"What are you guys talking about?"
"Nothing boss!" mabilis na sagot nu Diego na hindi man lang matingnan si Maverick.
Maverick was about to speak again when Brando received a call.
"I'll take this boss," wika nito bago pinindot ang answer button.
"Yes?"
"What?"
"Okay, I will tell the boss about it."
"What is it?" agad na tanong nu Maverick, hindi pa man nailapag ni Brando ang kanyang telepono.
"Boss, the shipment of the materials for the car factory has been seized by the authorities."
"What? Why did it happen?"
"It is said that the authorities received a report that the shipment contained drugs and smuggled goods. It is now on-hold by the authorities and 24 hours passed that nobody will come to settle the case, they will burn it including the ship that carries the goods," mahabang salaysay ni Brando ayon sa sinabi ng tumawag dito.
"What the f**k!" mura ni Maverick. "And who is that idiot who reported our shipment?" Hindi mapakali sa upuang wika ni Maverick.
"We must be there as soon as possible," sabat ni Diego na inantay ang tamang pagkakataon para sumabat sa usapan.
"Diego, do everything to find out who was behind it. I want a result as fast as you can," utos ni Maverick sa tauhan. Halos pumutok na ang kanyang mga ugat sa sentido dahil sa pagpupuyos sa galit.
"Yes, boss!"
"Whoever did it, will pay life for all my loss!" mariing wika nito na nanlilisik ang mga mata sa tindi ng galit.
Pagdating sa airport, agad na sumakay sa eroplanong nag-aantay sina Maverick. Wala pang sampung minuto ay umusad na ito para sa kanilang pag-alis.
Maverick is anxiously sitting on his seat while tapping his computer in front of him.
"Boss, I got a report from one of our insiders," Diego came to show the information he got a while ago.
Naikuyom ni Maverick ang kanyang mga kamay. Halos maglabasan pati ang mga ugat sa kanyang sentido sa tinitimping galit.
"Brando, I want them ASAP after we arrive in Italy," wika nito na tinawag ang pansin ng tauhan na hindi kalayuan sa kanila.
"Yes, boss!"
"Diego, gather everything that you can. I won't let this pass."
"Yes, boss!"
Two hours later. Maverick and his team arrived at the airport in Italy.
"Boss, aren't we going to the VIP entrance?" Diego asked, chasing Maverick who walked hurriedly to the exit.
"No!" maikli nitong tugon.
His men then followed him quietly even though they're wondering what's going on in his mind. First, the flight. Why did he use another plane when he had a jet? And now exited the normal exit at the airport rather than go out to the VIP exit where he is safe. They couldn't understand what he is going up to but they have no choice but to keep accompanying him. They knew, he knew what he was doing.
"Brando, I want you to gather our men when we arrive including the women," Maverick instructed Brando while heading towards the arrival area.
Malalaki ang mga hakbang na lumabas sila para tunguhin ang nag-aantay na sasakyan nang may bumangga kay Maverick. Dahil sa pareho silang mabilis ang paglalakad ay nawalan ng balanse ang babae. Napasinghap ito at mariing napapikit nang akala niya ay babagsak siya sa sahig pero maagap si Maverick, naagapan siya nitong saluhin hawak ang kanyang beywang.
A few moments then where everything seemed in slow motion until the woman got back to her senses and gathered herself to get away from the stranger's arms.
"I'm so sorry, Sir!" paghingi nito ng paumanhin kay Maverick pagkalipas ng ilang minuto.
Napulot na rin ng isa sa mga tauhan ni Maverick ang iba nitong dalahan na sumabog sa sahig.
"Thank you so much!" pagpapasalamat nito nang iabot sa kanya ang kanyang bag.
"Next time, look at where you're heading at," wika ni Maverick sa kanya.
"Yes, Sir! I'm so sorry again!"
"I have to go!" paalam ng babae sabay mabilis na tumalikod.
"Uhm. . .Miss—" bahagya pang itinaas ni Maverick ang kanang kamay para kawayan ito kung sakaling narinig siya pero tuloy-tuloy itong naglalakad palayo.
"Boss, she didn't hear you anymore," singit ni Brando.
They were about to leave as well when someone's voice caught their attention.
"Gabrielle!"