Kinaumagahan ay nagising ako sa nakakasilaw na sikat ng araw na tumatama sa aking nakapikit na mata. Great! Masiyado talaga kasing magarbo ang bahay na ito na halos puro salamin ang mga pader.
Kinusot-kusot ko ang aking mata gamit ang likod ng aking palad tsaka dahan-dahang bumangon sa kinahihigaan ko. Nag-unat-unat ako ng kamay kasabay ang malaking hikab ko. Isa nanamang panibagong araw ang magsisimula sa kabanata ng aking buhay.
Tumayo na ako at naglakad sa harapan ng human-size na salamin sa gilid upang ayusin ang gulong-gulo kong kulot na buhak at itali ito sa isang neat bun.
Bahagya akong napahinto nang may kung anong malamig na metal ang aksidentang dumapo sa aking noo. Kasabay noon ay ang pag-reflect ng kung ano mang makinang na bagay sa salaman.
Oh my gosh!
Literal na napabi
