“MYLA!”
Mula sa pagkakatayo ni Myla sa harapan ng ospital na kaniyang pinagtatrabauhan ay dinig na dinig niya ang pamilyar na tinig na iyon. At sa hindi maipaliwanag na kadahilanan ay biglang nagpabilis ng tahip ng kanyang dibdib.
“C-Conrad?” ang kinakabahan pa niyang bulong. “Anong ginagawa dito ng lalaking ito?” bulong ulit niya.
Naka-park sa gilid ng kalsada si Conrad at mula sa loob ng sasakyan nito ay tinatawag siya nito. Hindi man niya aminin pero napakaganda ng ngiting iyon.
“Halika na!”
Tawag nito sa kaniya nang magmistula siyang tila natitigilan sa kaniyang kinatatayuan.
Umarko ang mga kilay ni Myla sa narinig niyang iyon. Pero sa hindi maipaliwanag na kadahilanan ay parang may sariling isip ang kaniyang mga paa na kusang kumilos at naglakad palapit sa lugar na kinapaparadah
