"Paano nangyari 'yon?" 'di makapaniwalang tanong ko kay Sir Jude.
Pakiramdam ko tuloy ay para akong lalagnatin sa aking narinig.
"Walang imposible, Elyse!"
"Pero bakit mo 'to sinasabi sa akin ngayon?" nanginginig kong tanong at parang gusto kong kalimutan ngayon na siya ang aking boss.
"Para alam mo kung saan ka lulugar. Kung ayaw mong malagay sa kapahamakan ang iyong sarili ay lumayo ka sa kaniya dahil pagmamay-ari na siya ng iba. Nasa kamay ni Kiran nakasalalay ang katahimikan sa mundo namin. Nagkasundo na ang lahat ng rango at wala siyang magagawa para tanggihan si Farah," seryoso niyang sabi at sa tingin ko ay hindi niya lang gawa-gawa ang mga binitawag mga salita para lang siraan si Kiran sa akin.
Mukhang nagsasabi naman siya ng totoo. Wala rin namang dahilan para magsinunga
