CHAPTER NINETEEN

2100 Words

AMBER’S POV “KITTY, what happen?” tanong ko na kaagad na niyakap ang kaibigan ko. Nakita ko siya sa tabi ng daan. Nakasalampak ng upo sa semento. Umiiyak. Kinabahan ako dahil ito ang unang pagkakataon na makita ko siya sa ganitong anyo. “Niloloko lang pala niya ako, Amber!” Tila batang paslit na sumbong niya na mas lalong napalahaw ng iyak dahil nakakita ng kakampi. “Nino?” “Ni Miguel. Nakita ko siyang pumasok diyan!” Tinuro pa niya sa akin ang motel na nasa kabilang kalsada. Naningkit ang mata ko. “Sinasabi ko na nga ba! Hindi ba binalaan na kita? Alam mo kung gaano siya kababaero pero ikaw itong pa-guardian angel na feeling mo magpapabago sa kanya!” Saksi ako sa lahat ng sakripisyo niya para kay Miguel. Tinustusan niya sa pag-aaral para makatapos ng koliheyo. Mayroon pa na kahit pa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD