Chapter one hundred
MAXINE’S POV’S
Kakahatid ko lang ng pagkain dito sa bukid, kasama ko ngayon si Kaleb at siya ang nagbitbit ng basket.
“ Anong bumabagabag sa iyo Maxine?”
“ Kakaiba si Lucas.”
“ Kakaiba naman talaga si Lucas, matangkad, magandang lalake at higit sa lahat ay mayaman—“
“ Hindi yan yung ibig kong sabihin.”
“ Eh ano?”
“ Iba talaga yung kinikilos niya, parang kilala niya ako.”
“ Paano mo nasabi yun?”
“ Binuksan niya kase yung ilaw kagabi.”
“ Hahaha binuksan niya lang yung ilaw ganyan ka na? Hahaha.”
“ Tumigil ka nga seryoso ako, parang kilala niya ako na parang hindi, kase kung oo bakit itutuloy parin niya yung kasal?”
“ Alam mo Maxine, sadyang mabait lang si Lucas kaya nagagawan mo ng ibang kahulugan ang mga pinapakita niya sayo, tama ka sa sinabi mo na kung kil
