Chapter Twenty-nine

1356 Words

Hindi ako mapakali sa loob ng kuwarto ni Lucas. Hindi sa natatakot akong makita ako ni Don Leandro dahil siguro naman hindi siya papasok sa kuwarato ng anak niya. Ang inaalala ko ay ang bag kong naiwan sa sala. Sigurado akong makikilala ng Don kung sino ang nagmamay-ari ng bag dahil sa keychain na siya mismo ang nagpasalubong sa'kin nang umuwi sila ng Mama ko galing sa honeymoon. Marahil nabanggit ni Mama sa kanya na mahilig ako sa mga witch stuffs. Tuloy hindi ko maiwasan na sumilip sa pinto. Nakita ko kung paano na pasimpleng tinapon ni Lucas ang bag ko sa kalapit na trashcan habang nakatalikod pa ang kanyang ama. Sa mga oras na ito gusto ko siyang sabunutan. May sentimental value kasi sa akin ang bag na yari sa tila dahil regalo iyan ng Mama ko nang mag-14th birthday ako. Nauso kasi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD