Ingrid
Naging tahimik ang biyahe namin pabalik ng mansyon. Nakatulala lamang ako sa bintana at pinagmamasdan ang mga nadaraanan namin. Ganun din naman si Tito Kendrik sa tabi ko. Pakiramdam ko nga ay nagpapakiramdaman lamang kaming dalawa.
Hindi niya ba talaga maalala 'yong ginawa niya sa akin kagabi? ... Pero mas mabuti na ring hindi niya maalala, para hindi magbago ang pakikitungo niya sa akin. Pipiliin ko na lamang ding itago 'yon.
Nilingon ko siyang muli. Nakasandal na ang ulo niya sa upuan, nakapatong ang siko niya sa gilid ng bintana at nakahawak sa ulo niya ang kamay niya. Hinihilot-hilot niya ito, mukhang may hangover pa rin siya. Nakapikit na rin ang mga mata niya.
Hindi ko mapigilang titigan ang mga labi niya, na hindi ko inakalang matitikman ko. 'Yon pa lamang ang unang be
