Lea Adino
Parang naubos bigla ang lahat ng lakas ko matapos kong marating ang hindi maipaliwanag na rurok ng kaligayahan. Nanatili akong nakahiga sa ibabaw ng mesa, na halos hindi makagalaw. Mabilis ang aking paghinga, at bawat hibla ng aking katawan ay nanginginig pa rin sa matinding sensasyong bumalot sa akin.
Nakatingala ako sa kisame, at pilit hinahabol ang aking hininga. Para akong nalusaw; naging lantang-gulay na nakalatag sa ibabaw ng mesa.
Muli niyang pinaghahalikan ang aking mga hita, paakyat sa aking puson, dumaan sa aking dibdib, leeg, at hanggang sa magpantay muli ang aming mga mukha. Ramdam ko ang init ng kanyang katawan, ang bigat ng kanyang mga bisig na yumakap sa akin, at ang bawat dampi ng kanyang labi na tila nagmamarka sa aking balat.
Napalunok ako nang mapansin ko a
