Lea Adino
Bigla niyang hinawi ang lahat ng laman ng mesa, dahilan upang mahulog ang mga ito sa sahig na may kasamang malalakas na kalabog at pagkabasag.
"Sir..." mahina kong tawag. Natakot ako at kinabahang bigla sa mga nabasag at natapong pagkain sa sahig, pero tila wala siyang narinig.
Sa isang iglap ay binuhat niya ako at iniupo sa ibabaw ng mesa. Ramdam ko ang init ng kanyang katawan habang patuloy niyang hinahagkan ang aking leeg at dinadama ang bawat pulgada ng aking balat. Napakapit ako sa kanyang mga balikat, at pilit hinahanap ang balanse sa kabila ng matinding panginginig ng aking katawan.
"You smell so good, Lea..." bulong niya, kasabay ng marahan niyang pagsipsip sa aking balat sa leeg. Naghatid ito sa akin halo-halong pakiramdam—munting kirot, kiliti at matinding sensasyon
