I was standing at the door, kabado at pilit na pinapakalma ang sarili. I didn't knock instead I turn the door knob and I was surprised that it was open. Tagos ang liwanag ng buwan sa loob dahil sa bintanang naka bukas. Kasabay din nito ang pag ihip ng hangin na humahawi sa kurtinang kulay puti.
I walked forward and I guess may kasama pa ako. Tahimik kong pinakinggan ang kanyang paghinga. At ilang sandali pa ay bumaling ako sa may pinto. Isinara ko ito at di nga ako nagkamali nasa likod nito ang hinahanap ko. Marahan akong lumapit sa kanya. Kitang kita ko ang mata niyang malungkot dahil tumatama sa amin ang liwanag na nagmumula doon sa may bintana.
Sinubukan niyang umatras ng ako'y makalapit ngunit iniharang ko agad ang aking dalawang kamay sa magkabilang gilid dahilan para di siya maka
