Seryoso ang kanyang mukha na may ngiti. Sa itsura pa lang ng aking kaibigan ay alam ko nang may importatnte siyang sasabihin. Nakaramdam tuloy ako ng kaba habang umuupo sa upuang nakaharap sa kanya. Nakaupo siya sa mahabang sofa at ako naman ay naupo sa solong swivel chair. Maliwanag ang sinag ng araw na tumatama doon sa malaking bintana sapat na iyon upang magbigay liwanag sa buong library kung saan kami naroon.
"Kamusta?" tanong nito sa akin.
"Ok naman, medyo may amats pa sa byahe?" sagot kong nakangiti.
"Mabuti at walang nangyaring masama sayo, buti na lang at nandyan ang kapatid ni Apollo". Hinaplos nito ang kanyang tyan at ngumiti ulit.
"Oo nga, aba mukang gumalaw si baby" ani ko.
"Oo nga eh, excited yata siya sa ibabalita ko sayo"
"Ha? ano yun Mina?" agad kong
