Sobrang laki ng pasasalamat ko kay Nanay Helen at Tatay Noben dahil pinatuloy talaga nila ako sa bahay nila kahit hindi nila ako gano'n kakilala. Tinulungan din nila akong makapagpa-check up kahit na malayo ang center o hospital sa lugar kung nasaan kami. Hindi ko alam kung paano ko mapapalitan ang mga tulong na ginawa nila sa akin.
Tatlong buwan na ako rito sa kanila at nakayanan ko naman. May sarili silang farm dito ng mga gulay-gulay at kapag nag-aani na ay inaangkat nila ito sa bayan. Lagi akong nakasuot ng facemask dahil kahit nasa malayo ako ay sigurado akong mayroon pa ring makakakilala sa akin doon.
"Sigurado ka ba hijah sa gusto mong gawin?" tanong sa akin ni Nanay Helen.
"Opo, Nay. Para na rin makatulong ako sa inyo rito," sabi ko pagkatapos ay nagkibit ako ng balikat.
Gusto
