Chapter 39

3532 Words

Zandrick’s POV “Please stay, Miss Cervantes. Hayaan mo akong iparamdam at mapatunayang totoo ang sinasabi ko,” kumalas ako sa pagkakahalik ngunit saglit lang akong nakatingin sa kanyang mga mata at mabilis ko rin siyang hinalikang muli sa kanyang labi ngunit sa puntong ito ay humalik rin siya pabalik sa akin. Wala na akong pakialam pa kung ilang beses mang magalaw ang aking sugat. All I need to do this night is to make her stay and beg for my second chance… Walang epekto sa akin ang sugat na mayroon ako sa aking balikat. Ni hindi ko man lang maramdaman ang hapdi na siyang dapat kong maramdaman sa puntong ito. Dapat nasasaktan ako o nanghihina sa rami ng dugong nawa sa aking katawan kanina pero hindi ko alam kung bakit hindi ko naramdaman ang pananakit o ang panghihina sa aking katawan.

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD